HOE KAN IK STOPPEN MET ZOEKEN?Help! - Ik wil niet zoveel tijd achter de computer doorbrengen

Een van de dingen die me absoluut is tegengevallen sinds ik ben gestopt met werken is de enorme hoeveelheid tijd die ik nog altijd achter (voor) de laptop en met mijn smartphone besteed!! Dit is zeker niet wat ik wil!

Al in de kerstvakantie van 2019 voelde ik dat het genoeg was. In dat jaar ging ik naar Amerika, probeerde naast een 36-urige werkweek, een eigen bedrijf op te zetten, terwijl ik eigenlijk al jaren ervoor altijd bezig was voor een extra inkomen. In die kerstvakantie besloot ik te stoppen met dat eigen bedrijf.

Ik ontdekte dat ik mensen helemaal niet online wilde helpen. Want dat betekende weer achter de computer. Ook de marketing moet online gebeuren, ontwerpen moeten online gemaakt worden, de website gebeurt online, ALLES is eigenlijk online bij het starten van een eigen bedrijf, gericht op het helpen van healers met hun online bekendheid krijgen.

Ik ging op zoek naar een plekje dichter bij Utrecht. Even door de week aandacht voor mezelf, en dan zou ik in het weekend wel thuiskomen. Helaas vond ik die plek niet. En in maart 2020 stond de wereld sowieso op zijn kop en kwam ik helemaal niet meer uit huis. In plaats van tijd voor mezelf, was er nog minder tijd voor mij. En NOG meer tijd achter de computer. In plaats van mijn directe collega’s face to face spreken, werd het nu een gesprek via Teams. ALLES Online.

Het pimpen van de caravan heeft me door de eerste tijd geholpen. Een project dat ik sowieso al had bedacht en waar we eigenlijk alles al voor hadden gekocht en uitgezocht voordat het land op de kop stond en het lastiger werd winkels te bezoeken.

Maar ook voor het pimpen heb ik me suf gezocht naar wat ik erin wilde. Een pinterestbord gemaakt met de stijlen die ik leuk vond, en een bord met wat we uiteindelijk kozen. Hoe moet je de kastjes verven zonder dat je elke kras ziet, hoe kun je behangen, zonder dat het in de hitte naar beneden valt. Ik deed alles online. Ik zocht me suf. Maar vond ook alle antwoorden! 

In mei 2020 voelde ik vanuit mijn tenen dat ik niet meer in Nederland wilde blijven. Ik was klaar met mijn werk, kon de uitgeverijen en mijn collega’s niets extra’s leren over hoe je met e-mailmarketing geld kunt verdienen (de eigen webshop verdubbelde qua omzet de laatste paar jaar). Het enige wat ze hoefden te doen was toepassen van de kennis die zij inmiddels via mij hadden verkregen.

Toen begon de zoektocht naar welk land we zouden kunnen. Ik ging op zoek naar mensen die in die landen al woonden, die de sprong hadden gewaagd en konden vertellen over de opties qua land kopen, prijzen, visa, belastingen, regelgeving etc etc. Zoeken, zoeken zoeken.
Waar waren de maatregelen het ergst? Hoe reageerde de regering? Hoe reageerden de mensen.
Alles en iedereen moest online gevonden worden. Alle gesprekken vonden online plaats!

Nadat we besloten te gaan, begon er weer een zoektocht online. Eerst een koper voor ons huis vinden, dan kopers voor onze spullen en ik zoek ondertussen naar dingen die we nodig hebben op het moment dat we gaan. En ik zocht naar bevestiging of de initiële keuze voor Brazilië wel goed was. En al zoekende, slaat de twijfel toe en zegt manlief dat het Portugal moet worden.

De dag dat we vertrokken, merk ik al direct de eerste dag wat er gebeurt. Tegen de tijd dat we weten in welke omgeving we ongeveer gaan uitkomen, begint de online zoektocht naar een geschikte camping. Met een kat erbij, zijn we wat kritischer. EN we houden sowieso niet van overvolle campings met veel (en vaak luidruchtige) kinderen. Nou bleek die kans eind augustus 2020 ook vrij klein, maar dat wisten we niet vooraf.
En vaak belde ik de camping ook nog, of ze plek hadden. In mijn beste Frans. Wel nadat ik eerst het telefoonnummer online had gezocht!

Eenmaal in Portugal ging het gewoon door… Van camping naar camping, die ik elke keer moest vinden. Waar konden we boodschappen halen, online zoeken naar gebieden, verhalen over regio’s…

En terwijl we de verschillende campings langs trokken, door diverse regio’s,  ging ik steeds weer zoeken naar plekken waar we zouden kunnen wonen. Al dan niet tijdelijk. We hadden de kinderen een (huur)huis beloofd. Zodat ze met hun studie aan de slag konden. Zoonlief zijn gamecomputer (geen laptop) kon gebruiken, want ook zijn gametafel was mee.

Ondanks de enorme leegstand, bleek het vinden van woonruimte nog niet zo eenvoudig. Een enorme zoektocht online begon wederom. In elke plek waar we gingen staan, begon de zoektocht weer opnieuw. Kijken naar huizen. Zoeken naar de plek waar we ons goed voelen, die geen kapitalen kostte (al had ik vooraf nooit gedacht een huis van 900 euro per maand te moeten gaan huren!!!). Zoeken op social media, zoeken op vakantiesites, zoeken bij makelaars, zoeken, zoeken zoeken, om die plek te vinden.

Zelfs toen we de plek hadden, bleek het zoeken door te gaan. Zoeken naar de winkels, zoeken naar restaurants/terrasjes, zoeken naar gelijkgestemden, zoeken naar mooie plekken, zoeken naar puur eten, zoeken naar … .ALLES wat je maar nodig hebt of wilt doen in een nieuwe plek!

Toen de eerste 6 maanden voorbij waren, moest ik zoeken naar een plek voor de zomer. Een huis zat er niet in (onbetaalbaar), onze zoon was al vertrokken naar Nederland en we hadden verwacht dat onze dochter in de zomer ook zou gaan, maar ze bleef. Niet wetende wat voor opleiding ze wilde doen. Gekozen om niet HAVO 5 af te maken. Geen huis huren in elk geval, maar zo goedkoop mogelijk op een groot stuk land staan. En mijn zoektocht eindigde in die plek! Tegen het eind van die 6 maanden moest er weer een woonplek worden gevonden. Dus de zoektocht begon weer opnieuw.
In de tussentijd hadden we in de nieuwe omgeving ook moeten zoeken naar alle plekken die belangrijk waren tijdens ons verblijf daar. Ik zocht naar de juiste permacultuur cursus, ik zocht naar een manier om een positieve bijdrage te leveren… altijd maar blijven zoeken.

Daarna gingen we vlak aan zee een huis huren voor 5 maanden. En kwam de wens voor een camper, om mee te reizen na die 5 maanden. Weg uit Portugal. Op unieke plekken staan wat alleen met een camper lukt. En wederom begon mijn zoektocht. Waar kan ik een camper vinden? Ze zijn ERG gewild geworden. Iedereen wil de vrijheid opzoeken via een camper. Kunnen we er een in Portugal kopen zonder adres, ik zocht naar informatie of dat kan/mag. Kunnen we het in Roemenië kopen, waar de prijzen lager liggen? Ik zocht me suf naar regelgeving, maar vind het niet. Ik zocht naar allerlei verkoopkanalen en checkte die regelmatig. We vonden niet de juiste camper, ofwel waren ze veel te ver weg en durfden we de stap niet te wagen. Hoe dan ook, na 5 maanden kwam het moment dat we begonnen aan het rondreizen en uit Portugal vertrokken.

Van Zuid Portugal gingen we naar Zuid Spanje. En wederom ontdekte ik dat ik weer belachelijk veel tijd kwijt ben met zoeken naar de geschikte camping. Zoeken naar een internet abonnement, want die van Portugal werkte niet in Spanje. Zoeken naar de juiste winkels. Zoeken naar leuke plekken om te bezoeken. En zo ging het 3 maanden lang.

Regelmatig verzuchtte ik, dat we langer op een plek moesten blijven, zodat ik niet zoveel tijd kwijt was met zoeken.

Maar ja, we wilden niet via Frankrijk omhoog rijden direct naar Nederland, het werd een rondreis van ruim 3 maanden met in totaal 18 campings.

Begin dit jaar hadden we al besloten dat we, samen met onze jongste twee kinderen (dan 19 en bijna 18), naar Noorwegen op vakantie zouden gaan. En dus begon ik online te zoeken zoeken naar plekken waar we naar toe kunnen gaan. Waar we rekening mee moeten houden. Hoe het zit met de tol, ferries, campings, eten en noem maar op. Ik zoek me suf. En ik ben hele weken achter de laptop te vinden. En ik vind er niets meer aan. Ik had in Nederland naar leuke events willen gaan, mensen willen ontmoeten, en we zijn letterlijk naar 1 leuke excursie geweest (Hunebedexcursie 2.0 van Ard Pisa) en een paar mensen die we alleen via Facebook kenden, hebben ons bezocht. En dat is het. In de 5 weken dat we hier al zijn.

Het is genoeg. Nee, ik ben het gewoon SPUUGZAT!! Ik wil dit niet meer. Ik wil niet zo leven. Ik werk niet, maar heb momenteel niet eens tijd voor leuke dingen. Er zit wel 15 weken aan uren aan voorbereiding in de aanstaande vakantie. Het is belachelijk!!

Maar ik weet ook niet hoe ik hier uit kan komen.