Om bij het uiterste westerlijke puntje van Europa te komen, moet je door Sagres heen. En Sagres is ook een heerlijk relaxte plek om te zijn. Vandaar dat ik deze twee combineer. En eigenlijk heb je in Sagres ook wel een 4 tal mooie stranden, dus die pik ik allemaal in deze top 10 😀 .

Als je naar Sagres rijdt, dan valt je op dat het een kale vlakte wordt. Voor mij is het duidelijk dat op die punt HEEEEEL veel bomen geplant mogen worden 😉 .

Doordat het zo vlak is zonder al te veel bomen, raast de wind er aardig overheen. Nu is de Zuid-West hoek sowieso goed in wind vangen, maar Sagres is wel de kampioen.

Sagres is een heerlijk relaxte plek, waar een surf vibe hangt. Niet zo gek met al die golven op die prachtige stranden. De Zuid-Westhoek is het walhalla voor de surfers!
Verder is er nog een grote burcht, maar dankzij de mondkapjesplicht die daar gold, zijn we nooit naar binnen gegaan. Je moet vanuit daar wel geweldig uitzicht hebben.

Verder zijn er ook gezellige terrasjes, caféetjes en restaurants, prachtige stranden. Zoals Praia do Beliche. Een flinke afdaling én nog een café/restaurant vlak voordat je je voeten in het zand zet. Maar ook aan de andere kant van de punt is Praia do Martinhal ook een fijne plek, waar je niet een enorme afdaling voor hoeft te doen. Hoewel ik bij Praia do Beliche met bewondering naar de surfers keek, die op blote voeten, met hun plankje onder de arm, al die tredes hardlopend doen. Zowel naar boven als naar beneden. Oef!

Op 6 kilometer vanaf Sagres vind je de vuurtoren op het uiterste Zuid-Westelijke puntje van Europa.  Langs een prachtige route met uitzicht, want de steile rotswanden kunnen hier wel tot 75 meter boven zeeniveau zijn!
Deze plek heet Kaap Sint-Vincent in het Nederlands en de plek wordt ook wel het Eind van de Wereld genoemd. Cabo de São Vicente, zul je zien staan op de borden in Portugal 😉. De vuurtoren zelf is 24 meter. En bij helder weer is deze te zien tot ca. 90 kilometer! Ook vanuit de kustplaatsen is deze vuurtoren in de avond/nacht vaak te zien.

Al met al een heerlijke plek, waar het goed toeven is.

Na al het Zijn in de natuur, is het soms ook fijn om in de bewoonde wereld te zijn. Nu is Luz een dorp met ontieglijk veel verhuur/toeristenwoningen, maar zeker aan de kust, met de boulevard is een heerlijke sfeer. Ook is hier een biologisch winkeltje voor bijv. shampoo, wasmiddel, supplementen en een beetje food. We konden hier lange tijd de lekkerste Latte Macchiato krijgen, maar uiteindelijk vonden we in Sagres een plek met nog betere 😀 . En nee, de top zoveel van plekken om te eten en drinken, verstop ik niet in deze top 10.

Als je kijkt naar de zee, dan vind je aan de rechterkant, hele bijzondere rotsformaties, alsof er ooit een stuk land is afgegleden. Je weet dat Portugal ligt aan de Atlantische Oceaan? De naam van de oceaan zal niet voor niets zijn gekozen.

Aan de boulevard staan prachtige palmbomen. En eenmaal daar valt je een enorm hoge rotswand op. Via een niet eens zo lange wandeling, kun je naar de punt Rocha Negra wandelen, vanwaar je echt een fantastisch uitzicht hebt op Luz. En je kunt hierboven ook nog een heerlijke wandeling maken. We kwamen hier zelfs een herder tegen met schapen! Je wandelt vanuit daar richting Lagos.

Luz, betekent Licht. Eenmaal in Portugal valt in de taal vooral op hoe simpel ze die gebruiken. Plaatsnamen die eigenlijk gewoon woorden zijn.

Voor kleine boodschappen konden we in Luz vaak prima terecht. Ook hebben ze hier veel auto-verhuurbedrijven en makelaars.

De hele westkust in een walhalla voor surfers, zo ook dit strand. Voldoende parkeerruimte. En er is zelfs een kleine snackbar en surfschool. Deze waren beide lange tijd gesloten. Pas begin 2022 konden we daar terecht voor een drankje.

Praia do Amado bestaat uit twee delen. Je hebt een prachtig uitzichtspunt waar je met houten vlonders naar toe loopt. Vanuit daar zie je ook een trap naar beneden. Als je daar naar beneden loopt, dan zie je keien in allerlei soorten tinten rood, roze, gelig, oranjig. Echt prachtig. En die kleuren zie je nog beter als de stenen nat zijn.

Vanuit dit deel van het strand kun je met eb lopen naar het zuidelijkere deel. Een heerlijk zandstrand, waar je op het eind zelfs zand met helmgras ziet en het opeens een duingebied is!
Zo bijzonder die afwisseling van hoge rotsen, keien en zandgebied!

Je kunt hier ook heerlijk over het strand lopen. Of de weg, noordelijk volgen en langs de kust lopen, waar steeds allerlei uitzichtspunten zijn!

Vooral door de diversiteit en de gekleurde keien behoort dit strand tot onze favorieten.

De stranden zijn werkelijk fenomenaal in dit deel van Portugal. Dus er staan wel een aantal in de top 10, want eerlijk is eerlijk… Wij wilden en willen het liefst midden in de natuur zijn. En de stranden in het Zuid-Westen zijn puur en ongerept.

Zo ook Praia do Zavial. Wederom geliefd bij surfers, maar ook bij de alternatieve community. In Portugal is naaktrecreatie bijna overal toegestaan. En vaak kies je daarvoor het verste deel van een strand uit. Bij Praia do Zavial ook, richting de hoge rots.

Er is hier ook een restaurantje waar je heerlijk kunt zitten, eten en drinken. Ook deze plek was lange tijd gesloten en hebben we alleen in 2022 van kunnen genieten.

Je kunt aan beide kanten de rotsen oplopen en daar genieten van een fantastisch uitzicht. Of lopen naar een van de naastgelegen stranden, zoals Praia Ingrina als je naar het Oosten loopt, een klein strand met een fijne vibe, maar parkeren is daar lastig en Praia das Furnas naar het Westen. Ook dit strand is  zeer bekend bij de alternatievelingen. Tijdens ons eerste bezoek was het hier heel druk en heerste er een hippievibe.

Handdoekje in je rugzak, waterfles mee. En op elk strand een duik nemen en weer verder lopen 😊. Lekker genieten! Besef overigens wel dat de zeetemperatuur in Portugal ronduit koud is. Het hele jaar door. Dus je koelt flink af. Vandaar ook dat de surfers altijd een surfpak aan hebben.

Vrienden van ons wonen in het dorpje aan de toegangsweg naar Praia do Zavial en ook wij hebben gekeken naar een huis om daar te huren. We vonden alleen de prijs te hoog en er was geen goede plek voor de caravan.

Drie stranden ineen: Praia da Cordoama + Praia Castelejo + Praia da Barriga

Deze drie stranden kun je, als het eb is, helemaal aflopen. En van het ene puntje naar het andere, ben je wel even onderweg. En dan moet je nog weer terug wandelen ;).

Als het eb is komen ook prachtige rotsformaties naar voren. Hier zie je het vulkanisch verleden heel goed. Parkeren gaat het makkelijkst bij Praia da Cordoama. Praia Castelejo heeft niet zo heel veel plekken en de weg ernaar toe is wat smaller. Met een camper niet zo fijn. Praia da Barriga is fijn parkeren voor wie een 4×4 heeft. Daar kun je nl ook in de berm parkeren, die wel wat ruiger is.

Overigens kun je ipv de afslag naar Praia Castelejo ook heel iets verder een schuine afslag nemen die op de rotsen blijft. En dan kom je bij een geweldig huis, dat verlaten is (hoeveel plekken wij wel niet zouden willen renoveren?! Onvoorstelbaar dat dit leeg staat!) en vanuit daar ook een fantastisch uitzicht over de stranden hebt.

Het is hier heerlijk uitwaaien, genieten van de golven, genieten van de wijdse uitzichten, genieten van de rust. Wij waren er heel vaak alleen. Of met een paar mensen. ZAAAALIG!

Het allerleukste is, dat in de lagen soms kristallen verborgen liggen. We hebben er een aantal gevonden. Manlief heeft van eentje zelfs een mooie grote omgeturnd tot hanger en als kerstcadeau gegeven aan een vriend, toen we in 2021 gezamenlijk kerst vierden (met een buiten lunch buiten!)

Bij Praia do Castelejo is een klein restaurantje. Maar in de tijd dat wij er waren, was deze alleen op het laatst soms open. Wel heeft het een fijn terras. En ik geniet altijd extra als ik op een terras iets kan drinken.

Al met al, een geweldige aanrader als je van lange strandwandelingen houdt. (Denk je wel aan de getijden?)

De eerste winter hebben we een huis gehuurd aan de buitenrand van het plaatsje Almádena. We ontdekten als we van Burgau naar Salema reden (de meest fantastische kustweg trouwens!!) dat er een bordje stond naar een fort toe. Dat wilden we wel bekijken.

Het fort ligt er heel strategisch. Er was ooit ook een kapelletje bij. De energie voelt daar echt heel goed. Weet je nog dat in die tijd Saturnus en Jupiter elkaar zouden aanraken en dat dat een magisch moment zou zijn?

We hadden geprobeerd met een groepje iets te doen, maar dat mislukte. Wij besloten dat het fort onze magische plek zou zijn. En het was echt een magische avond. De lucht was kraakhelder, er was een schitterende zonsondergang, er was geen zuchtje wind. Ik had mezelf in een cirkel van brandende waxinelichtjes gezet en die werden niet uitgeblazen! Bedenkend dat er vrijwel altijd wind is, was dit echt een geweldig moment. De grote deceptie bleek dat ze elkaar vanuit ons punt op de aarde helemaal niet gingen raken, maar elkaar wel naderden. Waar de commotie om ging begreep ik achteraf niet. Geef dan aan in nieuwsberichten op welke plek op de aarde het wel leek op een samensmelting. Maar hoe dan ook, wij hebben er echt een heerlijke avond gehad en zal die nooit vergeten.

Schitterende rotsformaties aan de buitenkant van Lagos. De Ponta de Piedade biedt volop wandelroutes, met soms zelfs trappetjes naar beneden, richting het water. En natuurlijk altijd weer die mooie uitzichten op de ruige kust van Portugal. Die kustlijn verveelt werkelijk nooit!!

Zelfs de Fishermen’s trail loopt hier langs. Wandel je richting het westen, dan vind je er ook picknickplekken met prachtig uitzicht.  En richting het oosten kun je nog een strand bezoeken.

Dit is echt een supermooie plek.
Er is een grote parkeerplaats.

Er is verder niet zo heel veel over te zeggen. Beeld moet het hier vooral doen! En ik hoop natuurlijk dat je dit een keer met eigen ogen mag zien.

Met bijna 227 kilometer is de Fishermen’s Trail, ook wel Trilho dos Pescadores genoemd, een van de langste en mooiste wandelpaden ter wereld. Het wordt het pad van de vissers genoemd, omdat je met je hengel, zo op de beste plekken komt. Officieel zijn er 13 etappes.

Het is echt een schitterende route. En wij hebben in elk geval de route van Lagos naar Sagres helemaal gehad (in delen, want we moesten heen en weer lopen om weer bij de auto te komen). En ook aan de westkust hebben we een deel gedaan. Maar nog lang niet alles.

We hebben ook een man leren kennen die de trail liep met een ezel. Een Franse landschapsarchitect, die het bureauleven zat was. In 2019 besloot het roer om te gooien. En met een ezel te gaan lopen. Hij begon in Frankrijk, maar hij had ook al een verlaten dorp in Grenada gekocht om te renoveren? Dat begrepen we in elk geval. Hij sliep als het even kon in de open lucht. Wat een avontuur dacht ik toen.

Het mooie is dat deze route langs plekken ging waarvan ik vooraf niet had gedacht dat we daar langs zouden kunnen. Maar omdat er een route is, gingen we toch. Wel met wandelschoenen aan, om goed grip te hebben, maar er zaten soms uitdagende stukken bij! Zeker het stuk tussen Salema en Praia do Ingrina heeft een aantal pittige klims en dalingen. Maar wat is het het waard!

Wandelen is vooral aan te raden van november t/m maart. Daarna werd het overdag al snel te warm vonden wij. Een goede reden om in de rustige wintermaanden de Algarve te bezoeken. En dan vooral veel te wandelen 😊 .

Veel van de plekken in deze top 10, zul je ook zien als je de route loopt. Juist het lopen van de route (wij gingen heen en terug omdat we de auto ergens parkeerden), geeft een extra dimensie. Je ziet zo ontzettend veel.  En teruglopen laat je alles weer vanuit een ander perspectief zien.

Voor de echte avonturiers
We kennen ook mensen die met een rugzak deze route volgen, slapen op strandjes, in grotten. Realiseer je wel dat je in de Zuid-Westhoek nauwelijks huizen passeert en winkeltjes en er is geen schoon drinkwater onderweg. Wees dus wel goed voorbereid. Liften is overigens nog vrij normaal in dit deel van de wereld. Moet je even een boodschap halen, vraag dan gerust aan iemand of je mee mag rijden naar een supermarktje.

In de zomer van 2021 woonden we 6 maanden off grid bij een Duitse familie in Carrascalinho in de buurt van Aljezur. We leerden toen weer nieuwe stranden kennen. Absolute favoriet was Monte Clérigo. Wow, wat een speciale sfeer is hier. Een heel klein kleurrijk dorpje, gebouwd tegen de heuvel, direct aan zee. Met een paar gezellige restaurantjes. Het is ook zeker een toeristische plek.

Als je door het dorpje rijdt, kun je bovenaan ook parkeren. Daar is ook een klein parkje met picknicktafel, waar we manliefs 54^ste verjaardag hebben gevierd met vrienden.

En wat echt heel bijzonder was, als het heeeel eb is, kun je (kijkend naar de zee) helemaal naar rechts lopen. Kijk dan eens naar de rotsen. Ik zag er zelfs overblijfselen van zuilen staan!! Zo cool!

Een heerlijke plek voor een zonsondergang. Om lekker te chillen. Om te zwemmen. Om op een terras te zitten. De restaurantjes hebben ook heerlijke taartjes! Met moederdag hebben we die daar ook gehad. Genieten!

Stel je voor, we zijn in Centraal Portugal aangekomen, hebben vanuit Ourique, waar we een aantal weken op een fijne camping (Serro da Bica) hebben gestaan, heel hard gezocht naar een huurhuis. Vanuit Ourique reizen we  diverse malen naar het zuiden om daar diverse opties te bekijken, bijvoorbeeld in Albufeira en in Monte Gordo, bijna tegen de Spaanse grens aan om uiteindelijk toch in Centraal Portugal iets te vinden. We huren daar een huis van een Nederlands/Belgisch stel, om erachter te komen dat daar in oktober alleen maar regen valt, we niet in het huis kunnen slapen (bedden te klein en te vochtig binnen), we een vermogen aan pellets voor de kachel kwijt zouden zijn en ik me dan realiseer dat mijn droom was dichtbij zee en dat ik daaraan vast moet houden. Ik had die droom laten varen, omdat de zoektocht zo moeizaam ging. Ik had inmiddels zelfs flinke rugpijn.

We besluiten dan toch om naar zee te gaan. Mijn droom achterna. De Zuid-Westhoek moet het worden.
Op het moment dat ik de huur telefonisch opzegde, was mijn rugpijn weg! Hoe bijzonder!

Het was een lang rit en komen tegen de avond aan bij de ecocamping van Salema. We ontdekken dat deze camping heel veel hoogteverschil kent en  steile wegen, die we met de  combinatie van bus met caravan (en heel veel kilo’s bepakking) niet aandurfden. En de receptionist zat te zeuren over het opdoen van een masker. Hier werd duidelijk niet het concept geleefd, het was een verdienmodel. En daar wilden we niet aan bijdragen. (Ter info, de situatie is er nu heeeeel anders en ten goede veranderd.)

We realiseren ons dat het al schemert, maar besluiten door te rijden naar het dorp Salema en komen uit op een parkeerplaats direct aan het strand. Alleen al door de aanrijdroute, en de aankomst zijn we direct alle vier verliefd. Wat een prachtplek is dit!

In deze regio zijn weinig campings. En het was al laat. Wat moesten we doen?

Ik zag op Google Maps allemaal B&B’s. En bedacht me dat we dat ook rustig voor een nacht konden doen. En toen vond manlief luxe villa’s van Nau Salema Beach Village, met uitzicht op zee, voor 108 euro per nacht.
Ze waren nog open. Ook dat lag tegen een (steile) heuvel op en dat durfden we niet te riskeren. We besloten de caravan op een grotere parkeerplaats te laten staan, in het dorp.  De poten uitdraaien, zodat niemand de caravan mee kon nemen. En wij gingen omhoog met de bus.

En OMG, wat waren we allemaal blij. Wat een ontieglijk luxe plek. De kinderen hadden hun eigen badkamer, wij hadden een eigen badkamer. Uitzicht op zee.

We liepen naar beneden en aten in een restaurant, direct aan zee. Er was nog net een plekje voor ons vrij. En wat we die winter ontdekten, dat wij de allerlaatste gasten waren voor dat restaurant, want daarna werd het afgebroken. Er is tijdens ons verblijf in Portugal een totaal nieuw restaurant gebouwd met appartementen erbij! Hoe bijzonder!

Echt goed slapen was er niet bij die nacht. Het was warm. En een airco aanzetten wilde ik niet. Dus we waren al vroeg wakker. En toen zag ik de zonsopkomst. We liepen naar beneden naar het strand. Alles klopte, alles voelde goed. Dit was onze plek.
Hoewel we daar de eerste winter geen plek vonden om te huren, was het wel een plek waar we vaak kwamen. Vaak was er nog wel een terrasje open waar we onze galão konden bestellen (koffie met veel melk). Het bleef trekken.

De tweede winter lukte het om een huisje te bemachtigen, op 1 minuut lopen van zee!! We zagen de zee niet vanuit ons huisje, maar hebben toen vrijwel elke dag de zonsopkomst kunnen zien, mits die er was. Wat een rijkdom!

Regelmatig zagen we dat de vissersbootjes met de tractor in zee werden geduwd. Of weer op het strand werden getrokken. Het is een bijzonder dorp waar volop verhuurobjecten staat, maar waar het oorspronkelijke karakter van vissersdorp ook nog bewaard is gebleven. Hoe de vissers bij heel laag tij, lijken te dansen in het zand om daar kokkels te vinden.

Salema heeft ons hart veroverd. Het is een bijzonder dure plek inmiddels. De prijzen zijn alleen nog maar verder gestegen. Maar onze dochter weet dat ze daar heeeeel graag een plekje wil. En ik inmiddels ook 🙂

En Salema is ook een poezendorp. Overal zijn katten. En overal staan schaaltjes met voer. Onze kat had het daar dus ook goed toeven.

Daarnaast biedt Salema Tours de optie om met een (snel)boot een excursie te doen om dolfijnen te bekijken en te combineren met het zien van de grot Benagil bij Carvoeiro. Voor de viering van mijn 50^ste geboortedag hebben we dat gedaan. Wat een bijzondere ervaring! Het bedrijf wordt gerund door twee leuke broers. Eén van de broers zagen we een jaar later ook als ober in Salema. Extra leuk dat hij ons toen nog herkende!

Salema op nummer 1 heeft het in dit geval niets te maken met dat het perse de mooiste plek is, maar het is een plek die energetisch bijzonder goed voelt en waar wij op slag verliefd op werden, toen we aankwamen in de Algarve. Het dorpse leven. Koffie met melk voor 1,10. We hebben daar een top tijd gehad.