This page is also available in:
English
28 januari 2023
Een nieuwe vorm van slavernijHoe je van de ene kooi naar de andere gaat

Net als wij, kiezen steeds meer mensen voor een leven buiten de matrix. Baan/Bedrijf opzeggen en gaan met die banaan. Want zolang je huis nog een hypotheek heeft, zit je vast in de matrix. Een huis huren, houd je ook nog aardig in de greep. Maar daarover schreef ik al eerder in De Hypotheek als Gevangenis. In die groep van moedige mensen, die het roer omgooit, zie ik dat een aantal in een nieuwe matrix, een nieuwe vorm van slavernij stappen. En blijkbaar zien ze niet, dat ze van de ene kooi, in de andere stappen. Laat me dit uitleggen.
Veel mensen die het roer omgooien, verkopen alles en vertrekken vaak met camper en hopen elders, midden in de natuur, hun nieuwe vaste plek te vinden. Vaak zoeken ze een community. Een plek met gelijkgestemde mensen, waar ze met hun camper kunnen staan, dan wel goedkoop daar een plek kunnen huren, en kunnen meedraaien met de community. Met principes uit de permacultuur (voedsel)bossen en moestuinen aanleggen en een aantal activiteiten gezamenlijk doen. Bijvoorbeeld koken, eten, mediteren, yoga etc.
Zoals je vast weet, vertrokken wij eind augustus 2020, om in eerste instantie in Portugal te verblijven. Uiteindelijk zijn we daar 19 maanden gebleven, op verschillende locaties. Binnen twee maanden bleek dat we ons alleen in de Zuid-Westhoek goed voelden.
Er trokken en trekken ontzettend veel mensen naar Portugal. ‘Port – o – gal’ . ‘Haven die roept’, betekent die naam, zo leerden we in de zomer van 2021. En energetisch gezien, begrijpen we dat wel. Voor buitenlanders was het er goed toeven in de periode dat veel mensen met lockdowns etc. te maken kregen. En er was in het begin vooral een grote groep anders denkenden in Portugal op Facebook actief. Wat in de loop der tijd veranderde in talloze Telegramgroepen van bewuste mensen. Voor allerlei zaken. Van huis huren tot off grid technische zaken, van huisdier vermist tot dating.
Eenmaal in Portugal ontdekten we het bestaan van websites als workaway.info en pureportugalholidays.com/work-exchange/. Iemand heeft een huis en land en zoekt vrijwilligers om allerlei klussen te doen, in ruil voor kost en inwoning. Vaak is het 5 uur werken per dag, 5 dagen per week. Jarenlang waren vooral studenten die hier gebruik van maakten. Een tijdje in het buitenland wonen, andere ervaring opdoen. Dat is inmiddels veranderd.
Nu het aantal mensen dat de matrix ontsnapt, door op een andere plek een huis met veel land te kopen enorm stijgt, stijgt ook de behoefte aan hulp. En, dankzij de pandemie, zijn er veel mensen die de matrix verlaten en een goedkope woonplek zoeken. Want hoe kom je rond, als je niet meer een baan/bedrijf hebt en met je hele hebben en houden (en vaak ook kinderen) reist? Velen vertrekken met spaargeld en hopen het daar een hele tijd mee te kunnen redden. En vaak zijn het idealisten, die graag de wereld een betere plek willen maken, en zo lang ze zelf nog niet de juiste plek gevonden hebben, anderen graag willen helpen bij het verwezenlijken van hun droom.
Al met al, klinkt dat als een heel nobel iets. En ook wij maakten van een soortgelijke constructie gebruik in de zomer van 2021. Toen stonden we 6 maanden lang op een stukje land met onze eigen caravan, tent en solarsysteem. Er was stromend koud water. En we hebben zelf (met hen) een compost toilet gemaakt, met afwasplek en buitendouche (met alleen koud water).
In ruil daarvoor, moesten we 1 uur per dag meehelpen. De man wilde luxe cabins bouwen voor campers en Leo kon daarin bijvoorbeeld goed meehelpen en de elektriciteit doen etc.
Als er geen werk zou zijn, zouden we €250 euro per maand moeten betalen. Dat vonden we teveel, want we kregen er niets voor. Een plek om te poepen en een koude douche in de buitenlucht.

Prima als het heet is, maar niet zo leuk als het kouder is en er een harde koude wind staat. Maar… zo dachten we, er is genoeg te doen, dus die huur hoeven we niet te betalen.
Fout gedacht… Want, doordat er controle kwam vanuit de gemeente viel het project na enkele maanden stil. De man was namelijk gaan bouwen, zonder dat de vergunning rond was. En hij begon ook een soort simpel camperplekje voor 10 euro per nacht, waar mensen ook niet meer kregen dan een toilet en een koude douche. Dit begon de buurt op te vallen, en daardoor kwam er controle. En dus hebben we de laatste maanden zelfs nog huur moeten betalen!! Een wijze les voor een volgende keer.
MISBRUIK
Nu het aantal mensen dat reist en een andere weg kiest groeit, zie ik ook hoeveel misbruik er van deze groep wordt gemaakt.
Je wordt geacht een x-aantal uren te werken. En daarvoor in ruil krijg je eten, een plek om te slapen, elektriciteit, soms wifi en natuurlijk een plek om te douchen en soms ook om de was te doen, maar vaak ook niet. Het eten wordt soms voor je gemaakt. Maar je hebt geen keuze meer in wat je eet. Eten waar je zelf zin in hebt, bestaat dan niet meer. Over leven in vrijheid gesproken 😉.
Maar hoe zit het met de kleding die kapot gaat, omdat je daar werkt voor een ander? En natuurlijk al de normale slijtage. Met schoeisel, met gereedschap (manlief heeft regelmatig ons eigen gereedschap bijvoorbeeld gebruikt omdat het niet aanwezig was). Als je gaat rijden, verbruikt je auto wel brandstof. Nieuwe kleding kopen, zelfs tweedehands, is niet gratis. De was doen kost in Europa minimaal 4 euro per wasbeurt. En hoe zit het met de verzekeringen? Waar worden die van betaald?
Tot mijn verbazing, zijn er ook plekken die zelfs willen dat je hen betaalt, voor de kosten die zij voor je maken EN tegelijkertijd verlangen ze nog een x-aantal uur werk per dag van je. Wat ik heb gehoord variëren deze kosten van € 5 tot € 12,50.
Voor mij is dit de nieuwe slavernij. Het is een andere matrix die nu ontstaat en waardoor mensen dankzij een tekort aan geld, keuzes maken denken dat ze in vrijheid leven, maar eigenlijk (vaak na verloop van tijd) weer vastlopen.
NB: We hebben ook gezien dat er een extreem grote groep mensen naar Portugal kwam (en komt) die ZONDER investering willen aanhaken bij een kant en klare community. En volledig voorbij gaan aan het feit hoeveel tijd, energie én geld er gaat in het opbouwen van een community. Niet alleen het bouwen van ruimtes, maar ook de bomen, planten, gereedschap zijn grote kostenposten. Ik vind het dan ook onvoorstelbaar dat er ook een grote groep mensen is, die én niets willen betalen, én in een gespreid bedje willen komen. Waar geen pioniersgeest heerst om samen iets nieuws te beginnen. Om nog maar voorbij te gaan aan het feit dat er nog maar een klein aantal community’s is, en dat het aantal mensen dat in een community zou willen wonen, enorm hard gestegen is en dat het aanbod van community’s dus veel te klein is. En dat er veel meer pioniers, MET GELD EN EEN VISIE, nodig zijn om grond te kopen en om daar iets nieuws neer te zetten.
En dan is een gedecentraliseerd passief inkomen, waarbij je je niet druk hoeft te maken om hoe geld binnenkomt, misschien toch wel de enige weg naar een leven buiten de matrix zonder de nieuwe slavernij. Want dat is uiteindelijk echte vrijheid. Lees hier over NRGY, wat ons helpt om vrij te kunnen leven.
Andere artikelen die je wellicht interessant vindt
Deel deze pagina: