DE HYPOTHEEK ALS GEVANGENISDe hypotheek is een mindfuck - of je het nu ziet of niet

Afgelopen week luisterde ik naar het verhaal van een Australische Facebookvriendin die nog niet zo lang geleden naar Nicaragua verhuisde. Zij vertelde onder meer dat haar man al heel lang voor zichzelf wilde beginnen, maar nog niet genoeg verdiende om de hypotheek te betalen. Als ze hun huis gingen verkopen, en ze naar een veel goedkoper land gingen als Nicaragua, hadden ze veel minder geld nodig!

En opeens begreep ik het: De hypotheek houd je gevangen!

Ook in de Telegramgroep voor wakkere camperaars (ik houd niet van de term ‘wakker’ maar het is nu eenmaal hoe ze zich noemen), waren deze week ook een aantal mensen die de overdracht hadden gehad en zo blij waren dat die hindernis is genomen!

En dan heb ik natuurlijk nog mijn eigen ervaring:
>Wij hebben ons huis verkocht en hadden op 26 augustus 2020 de overdracht bij de notaris. De sleuteloverdracht was daadwerkelijk een emotioneel moment. Niet alleen omdat ik bekaf was van het wekenlang zwoegen en we die nacht nog tot 2 uur hadden doorgewerkt om het huis leeg en schoon te maken.

Eenmaal buiten, gingen we eens goed voelen waar de tranen door kwamen. En ik ontdekte dat het vooral de opluchting was, van geen hypotheek meer te hebben. ECHT schuldenvrij.

Behalve het huis hadden we geen schulden, wat altijd al een bewuste keuze was. En na vele jaren huren, voelde het alsof kopen een volgende stap was, waarbij je zelf vermogen opbouwt. Toch moet ik sindsdien een extra last hebben gevoeld: Ik ben kostwinner en MOET zorgen dat er genoeg geld is voor de drie kinderen en ons. Het gekke is dat ik dat met een huurhuis veel minder had.

En toen: GEEN hypotheek meer, geen last meer om mijn nek. En vanaf dat moment is er geen vaste plek meer waar we moeten zijn, ALLES is mogelijk!! Vandaar ook dat ik ons Telegramkanaal “The World At Our Feet” heb genoemd! Zo voelde en voelt het nog steeds!

Natuurlijk waren we nog een stap verder gegaan en zeiden allebei onze banen op die aardige inkomsten gaven – dat laat ik er voor nu even buiten.

Ik realiseer me namelijk: De hypotheek hield me in zijn dwang… Heel lang hadden we huizen gehuurd. En dat heeft een nadeel: Van het laatste huis dat we huurden, hadden we de zolder verbouwd, zodat we een vierde slaapkamer kregen. De keuken kun je lang niet altijd zelf uitzoeken. Je bent voorzichtig met gaten in de muur (totdat je een eigen huis hebt, de muren hebt laten stucen en je er nauwelijks een spijker in durft te slaan haha). Dus toen ik begon bij mijn laatste werkgever in 2005, dacht ik dat een eigen huis een goede zet zou zijn. We verhuisden ervoor naar Dronten waar je met 1 inkomen wel een huis met 4 slaapkamers EN een flinke tuin kon kopen. Met 3 kleinere kinderen, heel fijn!

Hoewel de baan precies was wat ik nodig had, voor mijn persoonlijke groei, bleek de enige kostwinner te zijn, wel zwaar te vallen.
Het is toch gek dat een huurhuis (die bij ons duurder is per maand dan een koophuis) minder invloed heeft, dan een koophuis?

Ja, het huis behoudt zijn waarde
Ja, we kochten het net voor de financiële crisis begon
Ja, tot 2020 was het minder waard dan we betaald hadden
Ja, jaren lang zaten we daar vast.

Want, door de crisis en de daling van de huizenprijzen, was ons huis minder waard geworden. We zouden het voor minder dan de hypotheekprijs moeten verkopen. Geen goede start voor een volgend huis.

Nu ik weet hoe het leven is, zonder al die bezittingen (hoewel we nog altijd meer dan genoeg bezitten), en ik nu zie hoe het anderen in de greep houdt, letterlijk IN DE MATRIX houdt, realiseer ik me dat ook de hypotheek is bedacht om mensen een juk op te leggen, zonder dat ze zich dat realiseren. Maar door de psychische druk die dat met zich meebrengt. Al met al houdt de hypotheek mensen in een wurggreep. Ze kunnen er niet uit ontsnappen. TENZIJ je besluit zonder hypotheek en vaste lasten van gas/water/licht door het leven te gaan, door je huis gewoon te verkopen.

Het is toch ook bijzonder dat ze dan vragen heb je een ‘eigen’ huis of een huurhuis? Terwijl ‘eigen’ niet waar is, het is van de bank. Die focus op bezit… wat de meesten blijkbaar graag willen hebben?

Je kunt ook een vaste plek hebben waar GEEN hypotheek of schuld of erfpacht op zit. Waar je bij voorkeur ook niet afhankelijk bent van het water-, gas- en elektriciteitsnet.

Adem nu eens diep in door je neus, en langzaam uit door de mond.
En stel je zelf de volgende vraag:

Wat zou er gebeuren als ik GEEN huis meer heb?

Hoe voelt dat?
Zie je oplossingen?
Of zie je de uitdagingen?
>Wat als je vervolgens ook nog je baan/bedrijf wegstreept?

Denk je dan: “Hoe moet ik dan eten en slapen?”
Zit je vast in je gedachten over inkomen?
Raak je een stuk van je identiteit kwijt?

Of zie je dat helemaal zitten en durf je te vertrouwen dat dit er ook komt?
Of beter nog: Weet je dat het dan ook goed komt? Hoe dan ook?
Tenslotte zijn er vele manieren om aan eten en onderdak te komen, zonder dat daar geld aan te pas komt.
De hypotheek is een gevangenis. Of je dat nu ziet of niet.
Zo niet, dan hoop ik dat dat inzicht snel komt.
Want het inzicht helpt je uit het systeem te stappen.

En als je het ziet, dan wens ik je toe dat je heel snel besluiten durft te nemen om dat juk van je af te gooien en jouw leven te leven zoals het bedoeld is